Γράφει ο Καθηγητής Περιφερειακής Ανάπτυξης
Ανδρέας Αθηναίος*
Το βιβλίο του Νικόλα Βερνικου αποτελεί "οχυρό" απέναντι σε κάθε ψευδεπίγραφο εργαλείο των σοφιστών της Εποχής που υπηρετούν με κάθε τρόπο την μετάλλαξη του Κόσμου από έχοντα "οντολογική υπόσταση" σε ένα Κόσμο = άμορφη μάζα προσδιοριζόμενη από το "κενό" που είναι το επόμενο και τελευταίο στάδιο μετά το "μηδέν".
Η Ανθρωπότητα, βρίσκεται σε μια πορεία "Αρμαγεδδώνα" που είναι ακριβώς αντίστροφη από αυτή της "Δημιουργίας", είτε αυτή την γέννησε ο Θεός, είτε η "έκρηξη". Όποια και να είναι η φιλοσοφική, η οντολογική, ή η επιστημονική προσέγγιση , η "Γέννεση" υπάρχει. Και μια στις ίδιες βάσεις ανάλυση, θα μπορούσε να τεκμηριώσει "επιστημονικά επιχειρήματα" απέναντι και στην πλέον "επιστημονική-Μηδενιστική" θέση, ότι η υπάρχουσα δυναμική "δουλεύει με εργαλεία' τα οποία επιδιώκουν την καταστροφή της γέννεσης και στην Επιστροφή στο Κενό, στο ...Τίποτα! Δηλ. σε αυτό που υπήρχε πριν την γέννεση. Και εδώ θα συμπέσουμε, είτε η προσέγγισή μας είναι "επιστημονική", είτε είναι μηδενιστική-αθεϊστική, είτε είναι Θεολογική.
Οι Έντιμοι αναζητητές της Αλήθειας στο τέλος συμπίπτουν στην ίδια βουνοκορφή της, έστω και εάν ανεβαίνουν από άλλες πλαγιές.....
Οι λάγνοι του κακού, σοφιστές ή και μικρόνοες συνήθως, τρέφονται με την αίσθηση και μόνο της καταστροφής.
Στην τρέχουσα εποχή όπου ο "μηδενισμός" και η "απαξίωση" κάθε έννοιας και αλήθειας είναι τα άυλα εργαλεία του "κακού" για την επιβολή της εξουσίας, και την "εξαφάνιση" κάθε υπόστασης, είτε αυτή είναι Πολιτισμός -Ελληνικός, Κινεζικός, Συριακός,...δεν έχει σημασία- είτε αυτί η υπόσταση είναι η οντολογική του Homo Sapiens, είτε είναι Εθνική.
Ενα οικονομετρικό μοντέλο "extrapolation" θα έδειχνε ευχερώς ότι η τρέχουσα δυναμική έχει πορεία για την τελική παραγωγή του "κενού", Όμως "Τελεολογικά" στην αιώνια διαπάλη του Καλού με το Κακό, του Φωτός με το Σκοτάδι, της Αλήθειας με την "Απάτη", της Ύπαρξης με το "κενό", επειδή το Κακό έχει ενσωματωμένα σε αυτό τα στοιχεία της αυτοκαταστροφής του, το Καλό στο τέλος "Θριαμβεύει".....
Στην τρέχουσα εποχή η Επιβολή ως αλήθειας "ψευδών περιστατικών που παρουσιάζονται ως πραγματικά" (ΑΠΑΤΗ), γίνεται συστηματικά και με την διάχυση μονοσήμαντης πληροφορίας από πρόσωπα -τα ίδια και τα ίδια πάντα- που καλούνται να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα, ενώ άλλες τεκμηριωμένες ανακοινώσεις δεν βρίσκουν μέσα ευρείας διάχυσης όπως είναι τα ΜΜΕ. Έτσι επιτυγχάνεται μια διαμόρφωση κοινής γνώμης (κοινής πεποίθησης) για την "αλήθεια" που κάθε άλλο αληθινή ή πραγματική είναι και αφορά ταυτόχρονα όλα τα επίπεδα, Το Γεωπολιτικό, Το Οικονομικό, το Εθνικό, το Φιλοσοφικό, το γνωστικό,...
Ο Άνθρωπος πρέπει να "κλείσει" το μυαλό του. Να περιορισθεί στην αναπαραγωγή στερεότυπων σκέψης, αλλά και συμπεριφοράς και ενδυματολογικής εμφάνισης. Πολλοί άνθρωποι γυρίζουν με ένα "σακίδιο" στον ώμο, στην ίδια στάση με τους δούλους των ορυχείων που -στην εποχή του Σπάρτακου- κουβαλούσαν στην πλάτη ένα καλάθι πετρώματα. Πολλοί άνθρωποι εντάσσουν την εικόνα τους στην Politically Correct "μάζα" των ακριβών σχισμένων ρούχων, ή του (κατά τους ίδιους κακόγουστου αλλά στην μόδα) ακριβού αθλητικού παπουτσιού στο οποίο καταλήγει μια κατά τα άλλα κομψότατη ενδυμασία. Οι "drifters της Πόλης". με Βλέμμα απλανές με ένα χέρι που κρατά καφέ στο δρόμο, προτεταμένο στο πουθενά, είναι η εικονική υλοποίηση του "κενού", ενώ στην πραγματικότητα, ο Ουσιαστικός Άνθρωπος γεννημένος να είναι ελεύθερος αναζητά σιωπηλός ή και σαστισμένος. Αυτό που ζούμε είναι σαν μια επιδημία "πανώλης" για την οποία χρειάζονται επειγόντως φάρμακα. Και αυτά είναι η Αλήθεια. Η Τεκμηριωμένη Αλήθεια, που μπορεί να επιδιώκεται όταν όλοι ελεύθερα την αναζητούν και την διαχέουν, και που είναι μόνο σοφιστεία όταν διαχέεται μόνο επιλεκτικά αυτό που το "συστεμικό" καθεστώς Επιδιώκει.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, Η έκδοση της Επιστημονικής Εργασίας του Νικόλα Βερνίκου και η διάχυση της τεκμηριωμένης γνώσης αποτελεί ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ αποκάλυψη και στήριξη της Αλήθειας. Ο Βερνίκος, με την Δύναμη της Ψυχής, της Συναισθηματικής Νοημοσύνης και της Επιστημονικής του ικανότητας, που δεν είναι μόνο θεωρητική, αλλά εφαρμόζει την βάσανο όλων των ποσοτικών μεθόδων (quantitative techniques) για τον έλεγχο της υπόθεσης του (hypothesis testing) και για την τεκμηρίωση της γνώσης που έχει παραχθεί από την επιστημονική μεθοδολογία (Research Methods) , και έχει διαχυθεί και με την παρούσα έκδοση άλλα και με την μακροχρόνια έρευνά του και τις δημοσιεύσεις του, ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ που επιδιώκει το "σύστημα".
Μια συνταρακτική επιστημονική τεκμηρίωση της Έκδοσης είναι και η απόδειξη ότι τα μικρά νησάκια γύρω από τα μεγάλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους του Αιγαίου έχουν διαχρονική ύπαρξη και λειτουργία ως "μικρονησιωτικά εξαρτήματα των κυρίως νήσων του Αιγαίου".
Βλ σελ. 32 :
Η Επιστήμη της Περιφερειακής Ανάπτυξης υποστηρίζει απεριόριστα την Τεκμηρίωση Βερνίκου και την θέση του ότι τα μικρονησιωτικά εξαρτήματα "κακώς ονομάστηκαν βραχονησίδες". Και τούτο γιατί δεν είναι βράχοι , αλλά σε πολλά από αυτά, υπάρχει στο έδαφός τους ορυκτός και άλλος πλούτος της Πρωτογενούς Οικονομίας. Επομένως αυτά τα νησιά, δεν είναι "παλιόβραχοι" όπως κάποιος προπαγανδιστής είχε αποκαλέσει τα IMIA (Παρά την αντίθετη επιστημονική Τεκμηρίωση), αλλά νησιωτικά εξαρτήματα με την έννοια του City Systems (John Parr - University of Pennsylvania - Wharton School - Regional Science Department) της επιστήμης της Περιφερειακης ανάπτυξης,
Άρα, όλα τα νησάκια αυτά είχαν και οικονομική δραστηριότητα, και πολιτισμό, δηλαδή και κοινωνική δραστηριότητα και -άρα- σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, έχουν και χωρικά ύδατα και -αυτονόητα- υφαλοκρηπίδα.
Τ,ωρα ποιες δυνάμεις "βάφτισαν" τα Μικρονησιωτικά Εξαρτήματα των νησιών, βραχονησίδες, δεν θα με απασχολήσει την στιγμή αυτή, πέρα από το να θυμίσω ότι υπάρχουν πάντα οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες δεν έχουν το σθένος και την αυτοπεποίθηση να διατυπώσουν, πολύ δε περισσότερο να διεκδικήσουν το αληθές, αλλά είναι έτοιμοι να ενδώσουν και να υποστηρίξουν αυτούς έναντι των οποίων αισθάνονται υποδεέστεροι και εξαρτημένοι.
Θα θυμίσω ότι κάποτε οι απόστρατοι του Πολεμικού Ναυτικού (ΜΑΣ) άρχισαν -θεσμικά και εμφανώς- να υλοποιούν ένα σχέδιο για την τοποθέτηση ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ, σε όλα τα μικρονησια του Αιγαίου. "Άνωθεν Εντολή" αυτό σταμάτησε.
Θα θυμίσω ότι στα Δωδεκανησσα πρόγραμμα Leader ενός από τα ΚΠΣ, προέβλεπε επιχορηγήσεις για την δημιουργία συνθηκών εγκατάστασης νέων Ελλήνων σε δικά μας νησιά με μικρούς πληθυσμούς για την Κοινωνική, Πολιτισμική και Οικονομική τους Ανάπτυξη. Η "Δράση" αυτή ουδέποτε υλοποιήθηκε .....
Υπάρχει τεκμηριωμένα ένας μηχανισμός ανάπτυξης απεμπόλησης δικαιωμάτων, δια της απραξίας, της αδράνειάς, και της εγκατάλειψης.....
Επειδή όμως η τεκμηρίωση του ανωτέρω μηχανισμού, δημιουργεί βάση για να στοιχειοθετηθει "Εθνική μειοδοσία η και προδοσία" , εν συνεχεία αυτός ο μηχανισμός προχωράει στο να εμπεδώσει στην Κοινωνία ότι τα δικαιώματα αυτά δεν υπάρχουν, αποκρυπτοντας την σχετική τεκμηρίωση.
Η έρευνα του Καθ. Βερνικου τεκμηριώνει ότι στα Μικρονησιακα αυτά εξαρτήματα, υπάρχουν ιδιοκτησίες Ελλήνων, με συμβολαιογραφικές πράξεις . Άρα τα Νησάκια αυτά όχι μόνο δεν είναι "αδέσποτα" Εθνικής Κυριαρχίας, άλλα έχουν στο σώμα τους ιδιοκτησίες Ελλήνων και φυσικά και Χωρικά Ύδατα.
Τα τεκμήρια της Έρευνας του Καθηγητή Βερνικου, πιστοποιούν ότι τα νησιά αυτά δεν είναι "αδέσποτα" ούτε από Εθνική Κυριαρχία, ούτε από ιδιοκτησιακά Δικαιώματα Ελλήνων. Άρα, δεν ισχύουν για αυτά τα όποια νομικά ερείσματα για αδέσποτη ιδιοκτησία στο Αστικό Δίκαιο, ούτε δύνανται να υπάρχουν κυριαρχικές διεκδικήσεις από άλλη χώρα.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο καθεστώς της "μη αξιοποίησης", στο καθεστώς της "εγκατάλειψης", και στο χαρακτήρα του "αδέσποτου". Τα Ελληνικά Μικρονησια δεν είναι κυριαρχικά "αδέσποτα", Η Περιφερειακή Ανάπτυξη τεκμηριώνει οτι είναι διαχρονικά εξαρτήματα των μεγαλύτερων νησιών, όπως τα χωριά μιας κωμόπολης. Γιά αυτό ακριβώς τον λόγο στην παράδοση της Δωδεκαννησου από τους Ιταλούς στην Ελλάδα, στην συνθήκη δεν αναγράφονται κάποιες νησίδες. επειδή θεωρούνται "εξαρτήματα" των μεγαλύτερων νησιών, και όχι επειδή δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα.
Η Μη αξιοποίηση ή η εγκατάλειψη, είναι αποτέλεσμα του "ατυχούς" μοντέλου που καθ υπόδειξιν ξένων κέντρων αποφάσεων ακολούθησε μεταπολεμικά η Ελλάδα, που δεν είναι άλλο από αυτό των ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ που συνεχώς αυτο-επιδυνώνονται με αποτέλεσμα την ερήμωση όχι μόνο νησιώτικων αλλά και άλλων περιοχών του κορμιού της Ελλάδας.
Εαν κάποιος υποστηρίξει ότι Το δίκαιο της Θάλασσας ορίζει ότι όταν χαθεί η δραστηριοτητα από ένα νησί, χάνεται και το δικαίωμα σε χωρικά ύδατα, αυτό θα ισοδυναμούσε με την θέση ότι τα χωρικά ύδατα δεν είναι σταθερά, αλλά μεταβλητά ανάλογα με τις διακυμάνσεις της οικονομίας. Πράγμα εντελώς αντίθετο με τις Γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο δεν μπορεί να ερμηνεύεται στην βάση "εποχικών συνθηκών" με βάση τις οποίες αναιρείται τόσο η διαχρονικοτητα, αλλά και κυρίως η υπαρκτή και σήμερα δυνατότητα.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Ελληνική Περιφέρεια, οδηγήθηκε σκόπιμα σε ένα μαρασμό, όπως σήμερα όλη η Ελλάδα, σε μια πλαστή οικονομική ύφεση αποτέλεσμα Πολίτικης Επιλογής και απόφασης, για να την εξαθλιώσει και να την εξαναγκάσει να απεμπολήσει με βια, όλα της τα υπαρκτά δικαιώματα και την υπόστασή της.
Η Τήρηση του παλιού 114 του Συντάγματος, που είναι υποχρέωση μας, δεν καλεί, ούτε προτρέπει κατ ανάγκη σε "ένοπλη πάλη". Ούτε κατά διάνοια είναι κάλεσμα σε εμφύλιο σπαραγμό, ούτε σε "ταξική πάλη".
Αντίσταση γίνεται χωρίς αίμα, χωρίς έχθρες. Αντίσταση γίνεται με όπλο την τεκμηρίωση και την Αλήθεια που θα αποτινάξει την υποδούλωση της Νοημοσύνης και της Γνώσης μας, προσφέροντάς μας και την αυτοπεποιθηση των δικαιωμάτων μας, και την δύναμη για την διεκδίκησή τους,
Ο Νικόλας Βερνικος που γύρισε, ψηλάφισε και ανάσανε κάθε μικρο ή μεγάλο νησί του Αρχιπελάγου μας, μας δίνει τα όπλα εκείνα να αποκτήσουμε δίκη μας σκέψη και δική μας κρίση, άλλα πάνω από όλα την θέληση να σκεφτόμαστε "Λεύτερα" όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.
Επαναστάτης και αντισυστεμικος είσαι όταν έχεις απεξαρτηθεί από την ανάγκη της ένταξης και της αποδοχής, στο οτι "πετάει", ότι φαίνεται και στο ότι "μας λένε", δηλ. στο "πολιτικά ορθό" και έχεις γίνει "Ένας Άνθρωπος για όλες τις Εποχές"....
-------------------------------------------------------------------------------------
* Ο Καθηγητής Ανδρέας Αθηναίος, στην Ελλάδα, έχει διατελέσει Μελος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημιου Αιγαίου, Πρόεδρος της Εταιρείας του Πανεπιστημιου Αιγαίου, Συμβουλος στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και Νομάρχης Ρεθύμνου και Θεσπρωτίας που έχουν και αυτές "μικρονησιωτικα εξαρτήματα".
Στις ΗΠΑ ειναι μελος της AAUP (American Association University Professors) απο την δεκαετια του 70.
